Trzy granty NCN na badania misji Centrum

Z przyjemnością informujemy, że kolejne trzy projekty badawcze specjalistów z misji prowadzonych przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW otrzymały finansowanie Narodowego Centrum Nauki. Serdecznie gratulujemy kierownikom projektów!

Dr hab. Tomasz Derda (IA UW) zdobył grant Opus 13 na projekt:

„Czy ‚Marea’ to Marea? Rzymski ośrodek przemysłowy i wielkie miasto bizantyńskie w regionie Mareotis (koło Aleksandrii)”

Kilkanaście sezonów wykopaliskowych prowadzonych przez CAŚ UW na południowym brzegu jeziora Mareotis, 45 km na zachód od Aleksandrii zaowocowało odkryciami szeregu budowli, w tym okazałej, trójnawowej bazyliki z transeptem. Jak wykazały badania w okresie bizantyńskim było to rozległe miasto tradycyjnie nazywane Mareą. Z czasów rzymskich pochodzą natomiast pozostałości infrastruktury portowej imponujących rozmiarów, a także warsztatów produkcyjnych, wskazujące na funkcjonowanie tu wielkiego ośrodka przemysłowego, produkcję i eksport na szeroką skalę wina w amforach wytwarzanych lokalnie. Najważniejszym pytaniem jakie badacze stawiają sobie za cel nadchodzących sezonów jest ustalenie co działo się w tym miejscu od momentu zaprzestania działalności przemysłowej w początkach III wieku do czasu powstania późnoantycznego miasta, niemal trzy wieki później.

Granty Preludium 13 otrzymali:

Mgr Monika Więch (IKŚiO PAN) „Wczesnorzymskie naczynia do gotowania z rezydencjonalnej dzielnicy Nea Pafos – w świetle badań typologicznych, archeometrycznych i funkcjonalnych”

Maloutena, czyli dzielnica rezydencjonalna Nea Pafos badana jest przez ekspedycję CAŚ UW od ponad pół wieku. Projekt koncentruje się na naczyniach kuchennych z okresu rzymskiego. Autorka stawia sobie za cel odpowiedź na pytania o ich formy i chronologię, a także o funkcjonowanie warsztatów i centrów produkcyjnych, z których mogły pochodzić.

Mgr Ewa Józefowicz (IKŚiO PAN) „Ściana zachodnia Portyku Obelisków świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari w wymiarze historycznym, ideologicznym i rytualnym”

Celem projektu jest odtworzenie w postaci cyfrowej oryginalnego wyglądu dekoracji największej, zachodniej ściany Portyku Obelisków w świątyni Hatszepsut w Deir el Bahari oraz zinterpretowanie jej znaczenia.